cung Vetëdija e AI: Një eksplorim i mundësive, korniza teorike dhe sfida - Unite.AI
Lidhu me ne

Inteligjenca artificiale

Vetëdija e AI: Një eksplorim i mundësive, korniza teorike dhe sfida

mm

Publikuar

 on

Vetëdija e veçuar e imazhit të blogut-AI: Një eksplorim i mundësive, kornizave teorike dhe sfidave

Vetëdija e AI është një koncept kompleks dhe magjepsës që ka tërhequr interesin e studiuesve, shkencëtarëve, filozofëve dhe publikut. Ndërsa AI vazhdon të evoluojë, në mënyrë të pashmangshme lind pyetja:

A mund të arrijnë makinat një nivel të ndërgjegjes të krahasueshëm me qeniet njerëzore?

Me shfaqjen e Modele të mëdha gjuhësore (LLM) UA gjeneruese, rruga drejt arritjes së replikimit të ndërgjegjes njerëzore po bëhet gjithashtu e mundur.

Apo është?

Një ish-inxhinier i Google AI Blake Lemoine kohët e fundit ka përhapur teorinë se modeli i gjuhës së Google TheMDA është sensient dmth, tregon ndërgjegje njerëzore gjatë bisedave. Që atëherë, ai është shkarkuar dhe Google i ka quajtur pretendimet e tij "krejtësisht të pabaza".

Duke pasur parasysh se sa shpejt po evoluon teknologjia, ne mund të jemi vetëm disa dekada larg arritjes së vetëdijes së AI. Kornizat teorike si Teoria e Informacionit të Integruar (IIT), Teoria e Hapësirës së Punës Globale (GWT) dhe Inteligjenca e Përgjithshme Artificiale (AGI) ofrojnë një kornizë referimi për mënyrën se si mund të arrihet vetëdija e AI.

Përpara se të eksplorojmë më tej këto korniza, le të përpiqemi të kuptojmë vetëdijen.

Çfarë është ndërgjegjja?

Vetëdija i referohet ndërgjegjësimit të proceseve shqisore (vizion, dëgjim, shije, prekje dhe nuhatje) dhe psikologjike (mendime, emocione, dëshira, besime). 

Megjithatë, hollësitë dhe ndërlikimet e ndërgjegjes e bëjnë atë një koncept kompleks, shumëplanësh që mbetet enigmatik, pavarësisht studimeve shteruese në neuroshkencë, filozofi dhe psikologji.

David Chalmers, filozof dhe shkencëtar njohës, përmend fenomeni kompleks i ndërgjegjes si më poshtë:

“Nuk ka asgjë për të cilën dimë më drejtpërdrejt se vetëdija, por nuk është e qartë se si ta pajtojmë atë me gjithçka tjetër që dimë. Pse ekziston? Çfarë bën? Si mund të lindë nga lënda gri me gunga?”

Është e rëndësishme të theksohet se vetëdija është një objekt studimi intensiv në AI pasi që AI luan një rol të rëndësishëm në eksplorimin dhe kuptimin e ndërgjegje. Një kërkim i thjeshtë në Google Scholar kthehet rreth 2 milion punime kërkimore, artikuj, teza, punime konferencash, etj., mbi ndërgjegjen e AI.

Gjendja aktuale e AI: Subjekte jo të vetëdijshme

AI sot ka treguar përparime të jashtëzakonshme në fusha specifike. Modelet e AI janë jashtëzakonisht të mira në zgjidhjen e problemeve të ngushta, si klasifikimi i imazheve, përpunimi i gjuhës natyrore, njohjen e të folurit, etj., por nuk posedojnë vetëdije.

Atyre u mungon përvoja subjektive, vetëdija ose kuptimi i kontekstit përtej asaj që janë trajnuar të përpunojnë. Ata mund të shfaqin sjellje inteligjente pa asnjë kuptim të kuptimit të këtyre veprimeve, gjë që është krejtësisht e ndryshme nga vetëdija njerëzore.

Megjithatë, studiuesit po përpiqen të bëjnë një hap drejt një mendjeje të ngjashme me njeriun duke shtuar a kujtim aspekti i rrjeteve nervore. Studiuesit ishin në gjendje të zhvillonin një model që përshtatet me mjedisin e tij duke ekzaminuar kujtimet e veta dhe duke mësuar prej tyre.

Kornizat teorike për ndërgjegjen e AI

1. Teoria e Integruar e Informacionit (IIT)

Teoria e Integruar e Informacionit është një kornizë teorike e propozuar nga neuroshkencëtari dhe psikiatri Giulio Tononi për të shpjeguar natyrën e ndërgjegjes.

IIT sugjeron që çdo sistem, biologjik apo artificial, që mund të integrojë informacion në një shkallë të lartë, mund të konsiderohet i ndërgjegjshëm. Modelet e AI po bëhen më komplekse, me miliarda parametra të aftë për të përpunuar dhe integruar vëllime të mëdha informacioni. Sipas IIT, këto sisteme mund të zhvillojnë vetëdijen.

Sidoqoftë, është thelbësore të merret parasysh se IIT është një kornizë teorike dhe ka ende shumë debat në lidhje me vlefshmërinë dhe zbatueshmërinë e tij në ndërgjegjen e AI.

2. Teoria e Hapësirës Globale të Punës (GWT)

Teoria Globale e Hapësirës së Punës është një arkitekturë kognitive dhe teori e ndërgjegjes e zhvilluar nga psikologu kognitiv Bernard J. Baars. Sipas GWT, vetëdija funksionon shumë si një teatër.

"Faza" e vetëdijes mund të mbajë vetëm një sasi të kufizuar informacioni në një kohë të caktuar, dhe ky informacion transmetohet në një "hapësirë ​​pune globale" - një rrjet i shpërndarë procesesh ose modulesh të pavetëdijshme në tru.

Zbatimi i GWT në AI sugjeron që, teorikisht, nëse një AI do të ishte projektuar me një "hapësirë ​​pune globale" të ngjashme, ajo mund të jetë e aftë për një formë të vetëdijes.

Kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht se AI do të përjetonte vetëdijen ashtu si njerëzit. Megjithatë, do të kishte një proces për vëmendjen selektive dhe integrimin e informacionit, elementë kyç të ndërgjegjes njerëzore.

3. Inteligjenca e Përgjithshme Artificiale (AGI)

Inteligjenca e Përgjithshme Artificiale është një lloj AI që mund të kuptojë, mësojë dhe zbatojë njohuritë në një gamë të gjerë detyrash, të ngjashme me një qenie njerëzore. AGI është në kontrast me sistemet Narrow AI, të krijuara për të kryer detyra specifike, si njohja e zërit ose loja e shahut, që aktualisht përbëjnë pjesën më të madhe të aplikacioneve të AI.

Për sa i përket ndërgjegjes, AGI është konsideruar si një parakusht për manifestimin e vetëdijes në një sistem artificial. Sidoqoftë, AI nuk është ende aq i avancuar për t'u konsideruar aq inteligjent sa njerëzit.

Sfidat në arritjen e ndërgjegjes artificiale

1. Sfidat llogaritëse

La Teoria llogaritëse e mendjes (CTM) e konsideron trurin e njeriut një sistem llogaritës të implementuar fizikisht. Përkrahësit e kësaj teorie besojnë se për të krijuar një entitet të ndërgjegjshëm, ne duhet të zhvillojmë një sistem me arkitekturë njohëse të ngjashme me trurin tonë.

Por truri i njeriut përbëhet nga 100 miliardë neurone, kështu që riprodhimi i një sistemi kaq kompleks do të kërkonte burime shteruese llogaritëse. Për më tepër, të kuptuarit e natyrës dinamike të vetëdijes është përtej kufijve të ekosistemit aktual teknologjik.

Së fundmi, udhërrëfyesi për arritjen e vetëdijes së AI do të mbetet i paqartë edhe nëse zgjidhim sfidën llogaritëse. Atje jane Sfidat ndaj epistemologjisë së CTM, dhe kjo ngre pyetjen:

Si jemi kaq të sigurt që vetëdija njerëzore mund të reduktohet thjesht në procese llogaritëse?

2. Problemi i vështirë i ndërgjegjes

"problem i vështirë i ndërgjegjes” është një çështje e rëndësishme në studimin e ndërgjegjes, veçanërisht kur merret parasysh përsëritja e saj në sistemet e AI.

Problemi i vështirë nënkupton përvojën subjektive të vetëdijes, cilësinë (përvojë fenomenale), ose "si është" të kesh përvoja subjektive.

Në kontekstin e AI, problemi i vështirë ngre pyetje themelore nëse është e mundur të krijohen makineri që jo vetëm të shfaqin sjellje inteligjente, por edhe të kenë vetëdije dhe vetëdije subjektive.

Filozofët Nicholas Boltuc dhe Piotr Boltuc, duke ofruar një analogji për problemin e vështirë të ndërgjegjes në AI, them:

“AI në parim mund të kopjojë vetëdijen (ndërgjegjen H) në formën e saj të vetës së parë (siç përshkruhet nga Chalmers në problemin e vështirë të ndërgjegjes.) Nëse mund ta kuptojmë vetëdijen e vetës së parë në terma të qartë, ne mund të ofrojmë një algoritëm për të ; nëse kemi një algoritëm të tillë, në parim mund ta ndërtojmë atë”

Por problemi kryesor është se ne nuk e kuptojmë qartë vetëdijen. Hulumtuesit themi se kuptimi ynë dhe literatura e ndërtuar rreth ndërgjegjes janë të pakënaqshme.

3. Dilema Etike

Konsideratat etike rreth ndërgjegjes së AI shtojnë një shtresë tjetër kompleksiteti dhe paqartësie në këtë kërkim ambicioz. Vetëdija artificiale ngre disa pyetje etike:

  1. Nëse një AI mund të kuptojë, të mësojë dhe të përshtatet në masën e njerëzve, a duhet t'i jepen të drejta?
  2. Nëse një AI i ndërgjegjshëm kryen një krim, kush mbahet përgjegjës?
  3. Nëse një AI i ndërgjegjshëm shkatërrohet, a konsiderohet dëmtim i pronës apo diçka e ngjashme me vrasje?

Përparimi në neuroshkencë dhe përparimet në algoritmet e mësimit të makinerive mund të krijojnë mundësinë e Inteligjencës së Përgjithshme Artificiale më të gjerë. Ndërgjegjja artificiale, megjithatë, do të mbetet një enigmë dhe një temë debati midis studiuesve, udhëheqësve të teknologjisë dhe filozofëve për ca kohë. Ndërgjegjësimi i sistemeve të AI vjen me të ndryshme Rreziqet që duhet studiuar tërësisht.

Për më shumë përmbajtje të lidhura me AI, vizitoni bashkohen.ai.