քոթուկ NYT-ի հայցը OpenAI-ի և Microsoft-ի դեմ կթելադրի ապագա LLM-ի զարգացումը - Unite.AI
Միացեք մեզ

էթիկա

NYT-ի հայցը OpenAI-ի և Microsoft-ի դեմ կթելադրի ապագա LLM-ի զարգացումը

Հրատարակված է

 on

Իրավական մարտահրավերում, որը զգալի ուշադրություն է գրավել, The New York Times-ը (NYT) ներկայացրել է դատավարություն ընդդեմ OpenAI-ի՝ ChatGPT-ի մշակողի և Microsoft-ի՝ անդրադառնալով AI տեխնոլոգիայի և հեղինակային իրավունքի մասին օրենքին վերաբերող քննադատական ​​հարցերին: Այս գործը, որը ծավալվում է Մանհեթենի դաշնային դատարանում, ներկայացնում է վճռորոշ պահ՝ ChatGPT-ի նման խոշոր լեզվական մոդելների (LLM) ուսուցման և կիրառման հետ կապված իրավական շրջանակները հասկանալու համար: NYT-ն պնդում է, որ OpenAI-ն օգտագործել է իր հեղինակային իրավունքով պաշտպանված բովանդակությունը՝ առանց թույլտվության՝ մշակելու իր AI մոդելները՝ այդպիսով ստեղծելով պոտենցիալ մրցակցային սպառնալիք թերթի մտավոր սեփականության համար:

Այս դատական ​​հայցը ընդգծում է բարդ հավասարակշռությունը արհեստական ​​ինտելեկտի նորարարության խթանման և հեղինակային իրավունքի պաշտպանության միջև: Քանի որ AI տեխնոլոգիաներն ավելի ու ավելի են ցուցադրում մարդուն նման բովանդակություն ստեղծելու կարողությունները, այս իրավական գործողությունը առաջ է քաշում դժվարին հարցերը այն մասին, թե որքանով կարող է առկա բովանդակությունը օգտագործվել AI-ի մշակման մեջ՝ առանց հեղինակային իրավունքի մասին օրենքները խախտելու:

Այս դատավարության հետևանքները դուրս են գալիս ներգրավված կողմերից՝ պոտենցիալ ազդեցություն ունենալով արհեստական ​​ինտելեկտի և տեխնոլոգիական ոլորտի ավելի լայն ոլորտների վրա: Մի կողմից, այն մտահոգություն է առաջացնում AI-ի վրա հիմնված բովանդակության ապագայի և LLM-ների կայունության վերաբերյալ, եթե կիրառվեն հեղինակային իրավունքի խիստ սահմանափակումներ: Մյուս կողմից, այն ընդգծում է AI-ի վերապատրաստման գործընթացներում հեղինակային իրավունքով պաշտպանված նյութերի օգտագործման հստակ ուղեցույցների անհրաժեշտությունը՝ ապահովելու համար, որ բովանդակություն ստեղծողների իրավունքները հարգվեն:

NYT-ի հիմնական բողոքը OpenAI-ի դեմ

The New York Times-ի կողմից OpenAI-ի և Microsoft-ի դեմ հարուցված հայցը վերաբերում է թերթի հոդվածների ենթադրյալ չարտոնված օգտագործմանը՝ OpenAI-ի լեզվական մոդելներին, ներառյալ ChatGPT-ին ուսուցանելու համար: Ըստ NYT-ի, նրա միլիոնավոր հոդվածներ օգտագործվել են առանց թույլտվության, ինչը նպաստում է AI-ի կարողությանը` ստեղծելու բովանդակություն, որը մրցակցում է, և որոշ դեպքերում սերտորեն արտացոլում է NYT-ի սեփական արդյունքը: Այս պնդումն անդրադառնում է AI-ի զարգացման հիմնարար ասպեկտին. հսկայական քանակությամբ տվյալների աղբյուրը և օգտագործումը՝ լեզվական մոդելների հնարավորությունները կառուցելու և կատարելագործելու համար:

NYT-ի հայցում ասվում է, որ դրա բովանդակության օգտագործումը ոչ միայն խախտել է հեղինակային իրավունքները, այլև հանգեցրել է շոշափելի կորուստների: Թերթը մատնանշում է այն դեպքերը, երբ AI-ի կողմից ստեղծված բովանդակությունը շրջանցում է ընթերցողների՝ NYT-ի պլատֆորմի հետ անմիջականորեն ներգրավվելու անհրաժեշտությունը՝ պոտենցիալ ազդեցություն ունենալով բաժանորդագրության եկամուտների և գովազդային սեղմումների վրա: Բացի այդ, հայցը նշում է կոնկրետ օրինակներ, ինչպիսիք են Bing որոնման համակարգը, որն օգտագործում է ChatGPT՝ NYT-ին պատկանող բովանդակությունից ստացված արդյունքներ ստանալու համար՝ առանց համապատասխան վերագրման կամ ուղղորդման հղումների:

«Առանց The Times-ի թույլտվության կամ թույլտվության տրամադրելով Times-ի բովանդակությունը՝ ամբաստանյալների գործիքները խաթարում և վնասում են The Times-ի հարաբերություններն իր ընթերցողների հետ և զրկում The Times-ին բաժանորդագրությունից, արտոնագրումից, գովազդից և փոխկապակցված եկամուտներից»:

NYT-ի դիրքորոշումն արտացոլում է բովանդակություն ստեղծողների աճող անհանգստությունն այն մասին, թե ինչպես է իրենց աշխատանքն օգտագործվում մի դարաշրջանում, որտեղ AI-ն դառնում է ավելի ու ավելի արդյունավետ բովանդակության գեներատոր: Այս հայցը կարող է ծառայել որպես միտում սահմանող, թե ինչպես են մտավոր սեփականության մասին օրենքները մեկնաբանվում և կիրարկվում AI տեխնոլոգիաների արագ առաջընթացի համատեքստում:

Հետևանքներ ապագա արհեստական ​​ինտելեկտի և հեղինակային իրավունքի մասին օրենքի համար

The New York Times-ի և Microsoft-ի կողմից աջակցվող OpenAI-ի միջև իրավական պայքարը կարող է հեռուն գնացող հետևանքներ ունենալ արհեստական ​​ինտելեկտի արդյունաբերության համար, մասնավորապես՝ մեծ լեզվական մոդելների (LLM) մշակման և տեղակայման հարցում: Այս հայցը ուշադրություն է դարձնում տեխնոլոգիայի և իրավունքի խաչմերուկում գտնվող առանցքային խնդրի վրա. Ինչպե՞ս պետք է գործող հեղինակային իրավունքի շրջանակները կիրառվեն AI-ի կողմից ստեղծված բովանդակության վրա, հատկապես, երբ այդ բովանդակությունը վերապատրաստվում է հեղինակային իրավունքով պաշտպանված նյութերի վրա:

Դեպքը ընդգծում է AI ոլորտում կարևոր երկընտրանքը: Մի կողմից, ChatGPT-ի նման բարդ արհեստական ​​ինտելեկտի մոդելների զարգացումը մեծապես հիմնված է տվյալների հսկայական հավաքածուների վերլուծության վրա, որոնք հաճախ ներառում են հանրությանը հասանելի առցանց բովանդակություն: Այս գործընթացը կարևոր է այս մոդելների համար «սովորելու» և համահունչ, համատեքստային համապատասխան և ճշգրիտ տեքստ ստեղծելու կարողություն ձեռք բերելու համար: Մյուս կողմից, այս պրակտիկան հարցեր է առաջացնում հեղինակային իրավունքով պաշտպանված բովանդակության օրինական և էթիկական օգտագործման վերաբերյալ՝ առանց բնօրինակ ստեղծողների հստակ թույլտվության:

AI-ի և LLM-ի զարգացման համար OpenAI-ի և Microsoft-ի դեմ վճիռը կարող է նշանակել զգալի փոփոխությունների անհրաժեշտություն, թե ինչպես են AI մոդելները վերապատրաստվում: Դա կարող է պահանջել ավելի խիստ միջոցներ՝ ապահովելու համար, որ վերապատրաստման տվյալները չխախտեն հեղինակային իրավունքի մասին օրենքները, ինչը, հնարավոր է, ազդի այդ տեխնոլոգիաների զարգացման արդյունավետության կամ արժեքի վրա: Նման տեղաշարժը կարող է դանդաղեցնել արհեստական ​​ինտելեկտի նորարարության տեմպերը՝ ազդելով ամեն ինչի վրա՝ ակադեմիական հետազոտություններից մինչև առևտրային AI հավելվածներ:

Եվ հակառակը, այս հայցը նաև ընդգծում է բովանդակություն ստեղծողների իրավունքների պաշտպանության անհրաժեշտությունը: AI-ի կողմից ստեղծված բովանդակության զարգացող լանդշաֆտը նոր մարտահրավեր է ներկայացնում հեղինակային իրավունքի մասին օրենքի համար, որն ավանդաբար պաշտպանում է հեղինակների իրավունքները՝ վերահսկելու և օգուտ քաղելու իրենց աշխատանքը: Քանի որ AI տեխնոլոգիաները դառնում են ավելի ունակ արտադրելու բովանդակություն, որը շատ նման է մարդու կողմից ստեղծված աշխատանքին, օրիգինալ ստեղծողների համար արդար փոխհատուցման և ճանաչման ապահովումը դառնում է ավելի կարևոր:

Այս դատավարության արդյունքը նախադեպ կստեղծի այն բանի համար, թե ինչպես է մեկնաբանվում հեղինակային իրավունքի մասին օրենքը արհեստական ​​ինտելեկտի դարաշրջանում՝ վերափոխելով AI-ի կողմից ստեղծված բովանդակության հետ կապված իրավական դաշտը:

OpenAI-ի և Microsoft-ի պատասխանը

Ի պատասխան The New York Times-ի կողմից ներկայացված հայցի, OpenAI-ը և Microsoft-ը արտահայտել են իրենց դիրքորոշումները՝ արտացոլելով այս իրավական մարտահրավերի բարդությունը: OpenAI-ը, մասնավորապես, զարմանք և հիասթափություն է հայտնել զարգացումների կապակցությամբ՝ նշելով, որ The New York Times-ի հետ իրենց շարունակական քննարկումները արդյունավետ են եղել և կառուցողական առաջ են ընթանում: OpenAI-ի հայտարարությունը ընդգծում է նրանց հանձնառությունը հարգելու բովանդակություն ստեղծողների իրավունքները և նրանց հետ համագործակցելու պատրաստակամությունը՝ ապահովելու փոխադարձ օգուտներ AI տեխնոլոգիաներից և եկամուտների նոր մոդելներից: Այս պատասխանը ենթադրում է բանակցությունների և գործընկերության նախապատվություն դատավարության նկատմամբ:

Microsoft-ը, որը զգալի ներդրումներ է կատարել OpenAI-ում և տրամադրում է հաշվողական ենթակառուցվածք իր AI մոդելների համար Azure ամպային հաշվողական տեխնոլոգիայի միջոցով, հրապարակայնորեն ավելի քիչ է արտահայտվել: Այնուամենայնիվ, նրանց ներգրավվածությունը որպես մեղադրյալ չափազանց կարևոր է՝ հաշվի առնելով նրանց էական աջակցությունը և համագործակցությունը OpenAI-ի հետ: Ընկերության դիրքորոշումն այս հայցում կարող է ազդեցություն ունենալ այն բանի վրա, թե ինչպես են տեխնոլոգիական հսկաները համագործակցում AI ծրագրավորողների հետ և հեղինակային իրավունքի պոտենցիալ խախտումների դեպքում նրանց պատասխանատվության չափը:

OpenAI-ի և Microsoft-ի կողմից ընդունված իրավական դիրքորոշումները ուշադիր հետևվելու են ոչ միայն այս կոնկրետ դեպքի վրա դրանց անմիջական ազդեցության, այլև ավելի լայն նախադեպի համար, որը նրանք կարող են ստեղծել: Նրանց պատասխանները և իրավական ռազմավարությունները կարող են ազդել, թե ինչպես են AI ընկերությունները մոտենում ապագայում հեղինակային իրավունքով պաշտպանված նյութերի օգտագործմանը: Այս դեպքը կարող է խրախուսել արհեստական ​​ինտելեկտի մշակողներին և նրանց աջակիցներին ավելի հստակ թույլտվություններ փնտրել կամ այլընտրանքային մեթոդներ ուսումնասիրել իրենց մոդելների ուսուցման համար, որոնք ավելի քիչ են կախված հեղինակային իրավունքով պաշտպանված բովանդակությունից:

Ավելին, OpenAI-ի շեշտադրումը շարունակական երկխոսության և բովանդակության ստեղծողների հետ համագործակցության վրա, ինչպիսին է The New York Times-ը, արտացոլում է AI արդյունաբերության զարգացող միտումը: Քանի որ AI տեխնոլոգիաները գնալով հատվում են ավանդական բովանդակության տիրույթների հետ, գործընկերությունները և լիցենզավորման պայմանագրերը կարող են ավելի սովորական դառնալ՝ ապահովելով շրջանակ ինչպես նորարարության, այնպես էլ մտավոր սեփականության իրավունքների հարգման համար:

Նայելով պոտենցիալ արդյունքներին և արդյունաբերության ազդեցությանը

Քանի որ The New York Times-ի, OpenAI-ի և Microsoft-ի միջև իրավական պայքարը ծավալվում է, այս դատավարության հնարավոր արդյունքները և դրանց հետևանքները գեներացնող AI արդյունաբերության վրա զգալի շահարկումների առարկա են: Կախված դատարանի որոշումից՝ այս գործը կարող է ստեղծել առանցքային իրավական նախադեպ, որը կարող է ազդել AI-ի զարգացման ապագայի վրա, մասնավորապես, թե ինչպես են AI մոդելները, ինչպիսին ChatGPT-ն են, վերապատրաստվում և օգտագործվում:

Հնարավոր արդյունքներից մեկը The New York Times-ի օգտին վճիռն է, որը կարող է հանգեցնել զգալի ֆինանսական հետևանքների OpenAI-ի և Microsoft-ի համար՝ վնասների առումով: Ավելի կարևոր է, որ նման դատավճիռը կարող է պահանջել վերագնահատել արհեստական ​​ինտելեկտի մոդելներին ուսուցանելու համար օգտագործվող մեթոդները, ինչը պոտենցիալ AI մշակողներից պահանջում է խուսափել հեղինակային իրավունքով պաշտպանված ցանկացած նյութից՝ առանց հստակ թույլտվության: Սա կարող է դանդաղեցնել արհեստական ​​ինտելեկտի նորարարության տեմպերը, քանի որ այլընտրանքային ուղիներ գտնելն այս մոդելներին առանց հեղինակային իրավունքները խախտելու կարող է դժվար և ծախսատար լինել:

Ընդհակառակը, OpenAI-ին և Microsoft-ին ձեռնտու որոշումը կարող է ամրապնդել AI-ի զարգացման ներկայիս պրակտիկան, հնարավոր է խրախուսելով հանրայնորեն հասանելի տվյալների ավելի լայն օգտագործումը AI մոդելների վերապատրաստման համար: Այնուամենայնիվ, դա կարող է նաև հանգեցնել վերահսկողության մեծացման և պահանջելու ավելի հստակ կանոնակարգեր և էթիկական ուղեցույցներ, որոնք կարգավորում են AI-ի ուսուցման գործընթացները՝ ապահովելու հեղինակային իրավունքով պաշտպանված նյութերի արդար օգտագործումը:

Դատարանի դահլիճից դուրս այս հայցն ընդգծում է AI ընկերությունների և բովանդակություն ստեղծողների միջև համագործակցության և բանակցությունների աճող անհրաժեշտությունը: Գործը ընդգծում է առաջընթացի հնարավոր ուղին, որտեղ AI մշակողները և մտավոր սեփականության սեփականատերերը համագործակցում են փոխշահավետ պայմանավորվածություններ ստեղծելու համար, ինչպիսիք են լիցենզավորման համաձայնագրերը կամ գործընկերությունները: Նման համագործակցությունները կարող են ճանապարհ հարթել արհեստական ​​ինտելեկտի կայուն զարգացման համար, որը հարգում է հեղինակային իրավունքի մասին օրենքները՝ միաժամանակ շարունակելով խթանել նորարարությունը:

Անկախ արդյունքից, այս հայցը, ամենայն հավանականությամբ, կունենա տևական ազդեցություն AI արդյունաբերության վրա՝ ազդելով, թե ինչպես են AI ընկերությունները, բովանդակություն ստեղծողները և իրավական փորձագետները կողմնորոշվելու AI տեխնոլոգիայի և հեղինակային իրավունքի մասին օրենքի բարդ փոխազդեցության մեջ: Այն նաև առաջին պլան է մղում AI-ի զարգացման գործում էթիկական նկատառումների կարևորությունը՝ ընդգծելով տարբեր ոլորտներում AI տեխնոլոգիաների պատասխանատու և օրինական օգտագործման անհրաժեշտությունը:

Ալեքս Մաքֆարլանդը արհեստական ​​ինտելեկտի լրագրող և գրող է, ով ուսումնասիրում է արհեստական ​​բանականության վերջին զարգացումները: Նա համագործակցել է արհեստական ​​ինտելեկտի բազմաթիվ ստարտափների և հրատարակությունների հետ ամբողջ աշխարհում: